Έχουν περάσει ήδη 2 χρόνια από την ημέρα που ο ήρωας μας επέστρεψε από το ταξίδι του στα Ιεροσόλυμα. Τα ίχνη του έχουν χαθεί από την δημόσια ζωή του πολύπαθου αυτού τόπου και η ανασφάλεια φωλιάζει καθημερινά στις ζωές χιλιάδων Αμερικανών που βλέπουν την χώρα τους να πορεύεται για πρώτη φορά στην ιστορία της χωρίς έναν καταξιωμένο γλωσσολόγο να καθοδηγεί την εξωτερική ετυμολογική πολιτική της. Χιλιάδες έγγραφα στεγάζονται στα σκονισμένα γραφεία του Υπουργείου ετυμολογίας. Λέξεις με δυσήμαντη ή ακόμα και τρισήμαντη έννοια αναμένουν την απόφαση των κρατικών επιτελείων για να αποσαφηνιστούν και τα κρατικά κονδύλια ίσα που φτάνουν για να συντηρήσουν το ρεύμα της κεντρικής λάμπας που φωτίζει το γραφείο του κάποτε διάσημου γλωσσολόγου Clemens Walch. O μοναδικός υπάλληλος που έχει απομείνει είναι η Hilary(το άλλοτε δεξί χέρι του Clemens), μια παλιά κάτασκοπος της CIA που μετά το τέλος του εμφυλίου στην Κένυα διορίστηκε (τιμής ένεκεν) στο γραφείο αρχαϊκών και κέλτικων ιδιωμάτων. Σήμερα η μέρα της ξεκίνησε όπως χιλιάδες άλλες μέρες της βαρετής δημοσιοϋπαλληλικής της ζωής. Η κατάληξη της θα είναι όμως εντελώς απρόβλεπτη.
Η σχολαστικότητα που την διακρίνει είναι το βασικό της χαρακτηριστικό καθώς και ο τρόπος που κατά καιρούς καθαρογράφει τις ετυμολογικές αποφάσεις του υπουργείου για κάποιες ιδιάζουσες μορφές της αμερικανικής γλώσσας που χρησιμοποιούνται στην μουσική βιομηχανία της χώρας λ.χ. nuthin’ but a G thang(?). Σύσσωμος ο αμερικανικός πληθυσμός αναμένει από την προσωπική εργασία της Hilary, την λύτρωση σε εκατοντάδες γλωσσικούς τυχοδιωκτισμούς που έχουν χρησιμοποιήσει κατά κόρον διάφοροι εγκάθετοι για να πλήξουν το γόητρο του Υπουργείου ετυμολογίας και του πρώην αρμόδιου υπουργού του, Clemens Walch. Τα τηλέφωνα δεν χτυπάνε πια μανιασμένα στο γραφείο της Hilary,όπως την δεκαετία του ’60, από ακροατές του Bob Dylan που αναρωτιόνταν τι διάολο γλώσσα μιλάει αυτός ο τύπος. Το μόνο που ακούγεται πλέον στο τετραόροφο κτίριο της οδού Cowgate είναι ο ήχος της καφετιέρας της Hillary και το ημικατεστραμμένο φωτοτυπικό του υπουργείου. Σε αυτό το κτίριο ζούνε μόνο άνθρωποι και μηχανές πια. Τίποτα άλλο.
Στο σημείο αυτό ακολουθούν 35 δευτερόλεπτα αμηχανίας της Hilary μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή της, μια απότομη κίνηση του χεριού της ικανή να ρίξει κάτω όλα τα έγγραφα που βρίσκονται πάνω στο γραφείο της και μια κραυγή απόγνωσης…
Το mail του Clemens έλεγε: Αγαπητή Hillary, βρίσκομαι στην Κένυα σε ένα φοινικόδασος στα νοτιοδυτικά της Νικαράγουα. Μην απαντήσεις στο mail μου είναι ανώφελο καθώς για τους επόμενους δυο μήνες δεν θα έχω καμία μορφή επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Γνώρισα έναν σαϊεντολόγο εδώ που μου εξήγησε πως το πρόβλημα μου με την λέξη καράβη αντανακλά την σύγχυση του εσωτερικού μου κόσμου. Το όνομα του είναι Πατρίκιος Τεννές, πρώην σεισμολόγος που έμπλεξε στον εμφύλιο της Κένυας, τότε στην περίφημη μάχη της βελόνας ……….
Η Hillary αναστέναξε και μονολόγησε κάπως ψιθυριστά: Πατρίκιος Τεννές!!!….δεν είναι δυνατόν…
Clemens Walch 